Door de opwarming van de aarde merken we allemaal de stijgende temperaturen in eigen land en elders. Dat wil ook zeggen dat de herfst warmer is geworden en er op sommige bestemmingen een verlenging en verschuiving van het toeristische seizoen zal ontstaan. Hoewel veel touroperators, hotels en vliegtuigmaatschappijen hier nog niet op ingesteld zijn, wagen we ons aan een herfstvakantie op Sicilië met het gezin. Daar nemen we een duik in de Ionische zee, ontmoeten we vulkanen en gaan we de zee op met een marinebioloog op zoek naar dolfijnen voor dataverzameling. Het is een vakantie vol unieke natuurmomenten en rust op het strand.
Explosies van Stromboli.
Op vraag van onze zoon spenderen we de herfstvakantie in Sicilië. Zijn nieuwsgierigheid naar vulkanen is de reden waarom dit eiland op onze reislijst is terecht gekomen. Hoewel ik zelf hou van extreme landschappen en natuur, is een actieve vulkaan bezoeken niet iets op mijn bucketlist. Als ik eerlijk ben, zie ik het eerder als een regio waar mijn kind gevaar loopt. Het moederschap brengt soms rare angsten mee.
Europa is rijk aan vulkanen. De ene al wat actiever of ouder dan de andere. We bewonderen er vaak op vakantie in allerlei vormen. Deze keer gaan we voor actie. Stromboli is één van de 7 Eolische eilanden ten Noorden van Sicilië en kan je enkel per helikopter of boot bereiken. We boeken ruim op tijd een ticket voor een boottocht naar Panarea en Stromboli.
Met een overvolle boot (lees er worden meer tickets verkocht dan stoelen) varen we richting Panarea. Een uitgedoofde vulkaan met een klein dorpje. De witte huisjes, smalle straatjes en felgroene cactussen doen me denken aan een Grieks eiland. Het is hier rustig. De vele vakantiehuizen van welgestelde families staan in deze periode leeg en de straatjes zijn zo smal dat er geen auto’s door passen. We lachen onderweg om de ambulance van het eiland. De Renault Estafette. Take it slow. Geen winkels of overvolle terrassen. Maar wel een kiezelstrand waar we de zee induiken voor een verfrissende plons om dan de tocht per boot verder te zetten.
Rond 15u naderen we Stromboli. De top van deze platovulkaan steekt als een kegel boven het water uit. Het is een bijzonder zicht. De diepblauwe zee en de zachtgroene helling van de berg mengen zorgvuldig met zwarte gesteente. Hier en daar zien we witte stippen. De geiten van een herder springen letterlijk aan de rand van het land van de ene rots naar de andere. We zijn op een desolate plek. Hoewel de volle toeristenboot het ons moeilijk maakt dit te beseffen.
Eens aan land gaan we op zoek naar een pizzeria met uitzicht. We bestellen iets om te delen met de paars en oranje lucht voor ons uit. De zon zit nu achter de vulkaan. De schemer is daar en even later zitten we terug aan boord. Het bezoek aan Ginostra is kort. Het toeristenbootje vaart verder. Naar de noordkant van het eiland. Het is nu donker. We wachten. Een eerste explosie. In de verre hoogte zien we felrode bijna oranje stralen. Het lijkt wel vuurwerk. Het uurtje dobberen laat ons mee genieten van 8 kleine uitbarstingen. De ene met meer lava dan de andere. Die zien we neerwaarts stromen. We kijken vol concentratie. Komt er nog één?
Kindvriendelijke wandeling op vulkaan Etna.
De uitgestrektheid en het extreme landschap van de vulkaan zijn niet het typische wandellandschap zoals we dat thuis kennen. Je vindt hier geen bewegwijzerde wandelroutes of infoborden. We gaan dus op wandel met een gids tijdens de herfstvakantie in Sicilië. Zo leren we meteen heel wat bij over vulkanisme en wandelen we 6 km veilig langs randen van kraters en in oude vulkaanschoorstenen. We springen zelfs over een aardscheur. Dat is voor het eerst.
Etna heeft boven 1800 m hoogte 2 startpunten om met een gids de vulkaan verder te ontdekken. In het Zuiden kan je de kabelbaan vinden, en meteen ook de plek waar elke dag 2000 tot 3000 toeristen op ontdekking gaan. We gaan voor het vertrek in het Noorden en kiezen voor een kindvriendelijke excursie. Omdat we begin november reizen, zijn we op pad met een groepje van 6 mensen en de gids. Het desolate landschap is uniek, ik merk er de stilte op en bedenk me dat ik hier niet alleen zou willen wandelen.
We ontmoeten Vincenzo aan het skistation in Piano Provenzana. Met een 4 x 4 busje rijden we door een massa van lavabrokken en voorbij tientallen kraters. Etna heeft er ondertussen meer dan 75. Op 2800 m hoogte stappen we uit. We staan net iets onder het observatiecentrum, recht voor de hoogste top van de vulkaan. Aan de rand met de wind in onze rug vertelt Vincenzo vol passie over zijn leven als vulkaangids. Op de achtergrond horen we de Etna roepen. Kleine explosies komen met een brul.
En dan gaan we wandelen. Door de kloof in het Noorden. Een aaneenschakeling van kraters die gevormd werden door uitbarstingen tussen 1914 en 2002. Deze laatste veroorzaakte een vernietiging van het skistation. We duiken in 1 van de schoorstenen uit 1974 en staan aan een open lavapijp van 12 meter diep. Ooit was die verbonden met de magmakamer van de Etna.
Onze zoon van 7 wandelt op de eerste rij, enthousiast achter de gids. Hij volgt de instructies nauw op. Bij het zand skiën zie ik hem als een speer naar beneden gaan. Het landschap is voor hem een grote speeltuin. Wandelingen naar de top van de vulkaan worden afgeraden aan gezinnen met kinderen door de steeds vrijkomende CO² uit de aarde. Kinderen krijgen deze stoffen geconcentreerder binnen tijdens het wandelen omdat ze kleiner zijn. Ook al zien we dus niet het ‘hoogtepunt’, deze wandeling komt in onze top 5 van onze verzameling.
Op zoek naar dolfijnen en walvissen.
In de Middellandse Zee kan je op heel wat plaatsen zeezoogdieren gaan spotten. Van de blauwe vinvis tot de gewone dolfijn. Nu het kan tijdens deze herfstvakantie in Sicilië, gaan we de zee op. Bij het uitzoeken van een excursie, let ik altijd op het type van de boot maar belangrijker, de reden waarom ze deze excursie aanbieden. Je leest er meer over in mijn artikel over dolfijnen spotten in Corsica.
Deze keer gaan we op avontuur met Marecamp. Een vzw opgericht voor wetenschappelijk onderzoek. Ze varen regelmatig uit voor dataverzameling van de soorten die in de baai van Catania wonen of passeren. Soms varen ze dieper uit om dieren in trek waar te nemen. Als toerist kan je meevaren mits een donatie aan de vereniging. Je kan hier ook als vrijwilliger meewerken aan de verschillende projecten die ze realiseren. Dat is dan weer een heel andere soort vakantie. Eentje die ik in de toekomst graag eens zou uittesten.
Met de zeilboot en skipper Dario aan het stuur varen we uit vanaf de haven van Catania. We zijn met 5, mijn gezin van 3, de marinebioloog, een zeilassistent en de skipper. Het voelt een beetje als een privétocht op een zeiljacht. Alleen zijn we daar allen niet met die intentie. We gaan zoeken. Rondkijken in de verte. De hemel is open en de blauwe kleuren van de lucht en zee lopen naadloos in elkaar over. De zee is kalm en vliegende vissen schrikken op door onze vaart. We zien er tientallen ver weg vliegen. En dan plots vinden we 1 dolfijn. Er is altijd die onzekerheid. Gaan we ze wel vinden? En welke soort vinden we? Hoeveel gaan het zijn? En hoe lang kunnen we in elkaars gezelschap zijn? Je hebt er niets van in de hand.
Één dolfijn worden er snel een tiental. Ze leven steeds in groep en deze maken deel uit van een familie van 63. Om die reden onderzoekt Marecamp hun aanwezig. Ze hopen in de toekomst dit stukje zee beschermd te kunnen maken, zodat een strengere regelgeving beter zorg kan dragen voor hun leefomgeving.
Overal pistache.
Ten Oosten van de Etna, in het stadje Bronte teelt men pistachenoten. Hoewel we tijdens deze herfstvakantie in Sicilië geen bezoek brengen aan de stad, zien we de pistachenoten overal verschijnen. En dat is lekker. We eten pasta met pistachepesto en spekjes. Gebak krijgt een toets van pistache. Pizza pistacchio op een terras in Catania is onze favoriet. We nemen pesto en crème mee naar huis als souvenir.
Pizza al pistacchio di Bronte con mozzarella di bufala
Sicilian Pasta with Creamy Pistachio Sauce
Cannoli met ricotta en pistache
Vluchten, hotel en huurwagen.
We kiezen voor Unahotels Naxos Beach Resort. Een groot hotel met een goede uitvalsbasis voor onze excursies, een eigen strand, half pension, gratis parking, mooie tuin en kamers met terras. Op 2 minuten wandelen van onze kamer, staan we op het strand, super fijn voor een snel zwemmoment bij zonsopgang of ondergang.
De leukste verrassing voor ons, zijn de padelvelden. Die gebruiken we gratis. Dit wilden we al lang als gezin een keer uitproberen. Maar ook de goede prijs kwaliteit, het lekkere eten en het vriendelijke personeel maken dit hotel een aanrader voor een herfstvakantie in Sicilië.
Ben je ook Genius klant bij booking.? Dan geniet je bij dit hotel van kortingen. Je kan ook reserveren voor een kamer met ontbijt en diner. Er is een voordeel voor kinderen beschikbaar.
Auto huren in Sicilië met Sunny Cars. Door de reservatie bij Sunny Cars genieten we van een all-in verzekering en hoef ik niet te piekeren over wat er allemaal kan gebeuren en de mogelijke extra kosten. Er zijn dan ook geen verrassingen op het einde van de reis, en dat geeft me een gerust gevoel. Via hun website kan ik makkelijk de geschikte wagen voor ons gezin uitzoeken binnen ons budget en reserveren zonder onmiddellijk te moeten betalen. We doen het zo opnieuw voor een stressvrije vakantie.
Ons reisbudget van 4282 euro ging naar…
parking Zaventem (100 euro)
vluchten voor 3 personen (886 euro, geboekt in februari bij ITA Airways)
hotelkamer halfpension voor 8 nachten en 3 personen (1785 euro)
huurwagen (321 euro voor 7 dagen)
Etna (285 euro)
Stromboli (190 euro)
zeiltocht dolfijnen (190 euro)
lunch, drankjes, benzine en souvenirs (525 euro)
Wanneer we naar huis keren, ligt er plots sneeuw op de Etna. De winter komt….
